De zorg zit klem, gevangen in complexiteit. Daarover ging het toen ik recent een grote zorgorganisatie begeleidde bij hun strategiedag.
Al maar stijgende vraag naar zorg (nog los van Covid) en minder aanbod van goede arbeidskrachten. Kwaliteit van de zorg en financiën staan al lange tijd onder druk.
Anders organiseren
Het antwoord van deze zorgorganisatie daarop is onder andere het aanpassen van de sturing & besluitvormingsstructuur: ze gaan een aantal thema’s ‘centraal’ besluiten en organiseren. Zo behaal je schaalvoordelen die goed zijn voor snelheid, flexibiliteit en financiën.
Terwijl iedereen juist zo gewend is om Rijnlands en lokaal te organiseren.
Geen gemakkelijke opgave dus om dat voor elkaar te krijgen. Want het is niet slechts een structuurwijziging, maar ook een cultuurwijziging. Dus belangrijk om over in gesprek te gaan en alle meningen te horen.
Dansen met polariteiten
Polariteiten zijn 2 ‘kampen’ die niet met en niet zonder elkaar kunnen. De ene is er niet zonder de ander. In een gesprek op voeten kwamen verscheidene polariteiten naar boven:
–> We leiden iedereen uitgebreid op tot huidig kwaliteitsniveau <-> we zoeken naar manieren om nieuwe collega’s al direct in te passen
–> Onze bewoners bepalen de samenstelling van de zorgteams <-> Dat bepalen wij als organisatie
–> We gaan meer technologie inzetten <-> we blijven persoonlijke zorg leveren
–> We gaan voor Zorg <-> we gaan voor Welzijn
Allemaal met elkaar verweven. En dus niet makkelijk om een besluit over te nemen wat gedragen werd door de top 25 leiders en de Raad van Bestuur.
Meningen los trekken van personen
Het werd duidelijk dat iedereen de verschillende polariteiten, en de verschillende kanten van de polariteit herkende. Diegene die altijd voor puur zorgopgeleide professionals blijkt desgevraagd ook zeker het belang van nieuwe collega’s met andere opleidingsachtergrond te herkennen. En de grootste fan van nieuwe collega’s met andere achtergronden blijkt het helemaal eens te zijn dat een achtergrondopleiding in de zorg toch echt de basis blijft.
Dit is een belangrijk effect wat je vaak ziet bij een gesprek op voeten: meningen ‘los’ trekken van personen maakt het gesprek zoveel makkelijker: je gaat meer kijken naar de mening zelf, in plaats van de persoon die de mening uit. Het wordt dan veel meer samen in gesprek in plaats van aanvallen en verdedigen van elkaars standpunten.
Zo ‘dans’ je met de polariteiten, gebruik je de wijsheid van de minderheid. En lukt het om voor een zeer complex onderwerp op een middag een helder besluit te nemen met 100% draagvlak. .
Genoten van de betrokkenheid van deze professionals. Dat belooft veel goeds voor de rest van de complexe besluiten!
#deepdemocracy #leiderschapsontwikkeling #organisatieontwikkeling #zorgsector
